Ślub kościelny i konkordatowy – formalności

Ślub kościelny i konkordatowy – formalności

Ślub kościelny to możliwość ślubowania swojej miłości przed Bogiem, który dla wielu jest bytem najwyższym. Korzystają z niej pary całego świata, natomiast w Polsce najbardziej rozpowszechniona jest forma ślubu konkordatowego, czyli jednocześnie kościelnego i cywilnego. Ksiądz pełni wtedy rolę urzędnika, więc para nie musi ślubować dodatkowo w urzędzie stanu cywilnego, jak to miało miejsce jeszcze 20 lat temu. Aby taki ślub mógł dojść do skutku, należy jednak spełnić szereg formalności. Bez nich ślub nie zostanie udzielony. Warto rozpocząć przygotowania minimum pół roku wcześniej, by zdążyć ze wszystkim i nie zostawiać niczego na ostatnią chwilę.
Po pierwsze, do kościoła należy zanieść zaświadczenie stwierdzające brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa. Zdobyć można je w urzędzie stanu cywilnego, do którego należy przyjść z dowodem osobistym. Można udać się do urzędu w dowolnym mieście, ale należy liczyć się wtedy z dodatkowym czasem, potrzebnym na migrację aktów urodzenia. Takie zaświadczenie ważne jest 6 miesięcy. Aby je otrzymać, zapłacić należy 84 złote, które odkładane są później na poczet aktu małżeństwa.
Kolejnym dokumentem jest akt chrztu, po który udać należy się do parafii, w której odbył się chrzest. Na akcie odnotowywany jest też fakt, że dana osoba przystąpiła do bierzmowania. Akt chrztu ważny jest 3 miesiące, wydawane jest zwykle po opłacie tzw. „co łaska”. Konieczne jest również świadectwo ukończenia religii w szkole ponadgimnazjalnej, którego ksero należy złożyć wraz z innymi dokumentami. Jeśli pan lub pani młoda nie uczęszczali w szkole na religię, muszą ukończyć specjalny kurs przygotowawczy.
Aby móc przystąpić do ślubu kościelnego, konieczne jest również uczestnictwo w naukach przedmałżeńskich, które poświadczone jest certyfikatem. Takie nauki odbywają się weekendowo lub cotygodniowo, w zależności od parafii. Nie trzeba chodzić na nie w parafii, w której odbędzie się ślub, może to być dowolne miejsce, jednak kontrolowane przez kurię. Niedopuszczalne są nauki internetowe. Certyfikat ukończenia nauk nie posiada daty ważności. Często takie nauki odbywają się na lekcjach religii w szkole, więc wiele osób posiada certyfikat po zakończeniu nauki religii. Jeśli jedno z narzeczonych go ma, a drugie nie – nie ma konieczności, aby oboje znów uczestniczyli w naukach, a jedynie osoba bez zaświadczenia.
Kolejne wymaganie to uczestnictwo w spotkaniach w poradni życia rodzinnego. W zależności od parafii, konieczne jest odbycie 1-4 spotkań. Narzeczeni muszą przyjść na nie razem. Niektóre parafie wymagają również udziału w wieczorze skupienia dla narzeczonych, czyli specjalnym wieczorze modlitewnym.
Nie należy zapominać także o specjalnym protokole, który spisywany jest w obecności księdza. Zawiera on podstawowe informacje o narzeczonych, a także szereg pytań, na które należy odpowiedzieć. Zwykle przy spisywaniu ksiądz rozmawia z obojgiem narzeczonych jednocześnie, jednak w niektórych parafiach rozmowy odbywają się osobno. Podczas spisywania protokołu konieczna jest obecność obojga narzeczonych. Ostatnia formalność to odbycie dwóch spowiedzi przedślubnych – jedna miesiąc przed ślubem, druga dzień przed. Konieczne jest przedłożenie księdzu specjalnej karteczki, którą podpisze i potwierdzi tym samym spowiedź. Karteczki te oddawane są w dzień ślubu księdzu, który go udziela. zwykle do zakrystii zanoszą je świadkowie. Oni także wtedy podpisują dokumenty z urzędu, natomiast para młoda robi to zaraz po przysiędze małżeńskiej lub po zakończeniu mszy.

Replies: 0 /

You might also like …

Post Comment